Imbuhan asing ataupun imbuhan pinjaman memang kerap diguna pakai dalam bahasa Melayu berserta dengan imbuhan asli yang lain. Antara contoh imbuhan asing ialah:-
- Bahasa Arab > -in, -at, -ah [ muslim > muslimin, hadir > hadirin ]
- Bahasa sanskrit > tata-, dwi-, maha-, [ bahasa > tatabahasa, tertib > tatatertib, tahunan > dwitahunan ]
- Bahasa Inggeris > pro-, anti-, auto- [ kerajaan > prokerajaan, dadah > antidadah ]
Penggunaan imbuhan asing sama juga dengan imbuhan asli bahasa Melayu iaitu setiap imbuhan MESTILAH ditulis RAPAT dengan kata dasar. Contoh:-
- ber- + jalan > berjalan
- anti- + kerajaan > antikerajaan
- pra- + bayar > prabayar
NAMUN bagi kata imbuhan asing ‘maha’ ada kekecualiannya, lihat contoh di bawah:-
- Maha + kata nama > ditulis / dieja RAPAT;-
- maha + guru > mahaguru
- maha + siswa > mahasiswa
- maha + rani > maharani
- Maha + kata adjektif > ditulis / dieja JARAK / JAUH;–
- maha + kaya > Maha kaya
- maha + besar > Maha besar
- maha + Esa > Maha Esa